| W latach 1919-1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na froncie litewsko-białoruskim w składzie 211 p. uł. ochotniczego, później przemianowanym I 1921 na 23 p. uł. grodzieńskich. Ukończył kurs podchorążych kawalerii. Promowany na stopień ppor. sł. st. kaw. 1 XII 1921. Po wojnie służył nadal w 23 p. uł. Do stopnia por. sł. st. kaw. awansowany 1 XII 1923. Ukończył kurs dla dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Po 1932 przeniesiony do 2 p. uł. w Suwałkach, gdzie pełni różne funkcje. Awansowany do stopnia rtm. sł. st. kaw. 1 I 1936. Do lata 1939 pełni funkcję dowódcy szwadronu gospodarczego 2 p. uł. Podczas kampanii wrześniowej 1939 dowodzi 1 szwadronem 2 p. uł. Walczy z wrogiem na szlaku bojowym pułku. Po walkach pod Zambrowem jego szwadron zostaje odcięty przez Niemców od macierzystego pułku. Po kilku potyczkach z wrogiem przebija się z szwadronem 7 IX 1939 do Ośrodka Zapasowego Suwalskiej Brygady Kawalerii w Wołkowysku, gdzie po reorganizacji 1 szwadron 2 p. uł. zostaje przydzielony do tworzonego 102 p. uł. rez. w składzie Rezerwowej Brygady Kawalerii „Wołkowysk”, gdzie obejmuje funkcję zastępcy dowódcy 102 p. uł. rez. 17 IX 1939 102 p. ul. rez. przesuwał się trasą w kierunku Mosty-Ostryna. Po agresji sowieckiej 17 IX 1939 od 19 IX 1939 pułk kontynuował marsz w kierunku Wilna, potem dociera do Grodna i uczestniczy w jego obronie. Uczestniczy w walkach z sowietami w rejonie Sopoćkin, skąd wycofuje się 22 IX 1939 za Kanał Augustowski. Dnia 23 IX 1939 gen. Przeździecki wydaje rozkaz o przekroczeniu granicy z Litwą. Z grupą oficerów i podoficerów odłączył się wówczas od 102 p. uł. i zameldował się w Podmacharcach u mjr H. Dobrzyńskiego by kontynuować dalszą walkę w szeregach 110 p. uł. rez. Jednak wkrótce 110 p. uł. rez. zostaje zdemobilizowany. Znalazł się wówczas w grupie oficerów i żołnierzy zdecydowanych by kontynuować dalszą walkę z wrogiem. Utworzono wtedy oddział, którego dowództwo obejmuje mjr H. Dobrzański. Rtm. S. S obejmuje funkcję zastępcy dowódcy oddziału. Wraz z oddziałem uczestniczy w przebijaniu się z Białostocczyzny przez Puszczę Kozienicką w kierunku Gór Świętokrzyskich. Po potyczce z Niemcami we wsi Wólka 03 X 1939 opuścił oddział. Później przedostał się przez granicę na Węgry i stamtąd na zachód, gdzie służył w PSZ. Zmarł w Londynie 25 marca 1955, pochowany na cmentarzu Old Brompton. |
